Zoals ik jullie gisteren al vertelde, is Queenstown dé stad bij uitstek om aan actie- en buitensporten te doen. En dat is wat ik nu vandaag es ga doen ! Met de nadruk op búiten, en de actie vandaag liefst achterwege laten. Ik ga namelijk voor de eerste keer in m’n leven paardrijden ! Jaja, jullie hebben het allemaal goed gelezen, Carla op een paard ! Vrienden en vriendinnen en vooral dochterlief, nog niet panikeren, want ik heb bij de reservatie van mijn activiteit gevraagd naar de tamste knol die ze in de weide hadden staan. ;-)

Ik krijg Dude toegewezen, een donkerbruine hengst van zes jaar oud.

De vermelding dat de vader van Dude ooit 160.000 dollar gewonnen had met een snelheidskoers deed mijn hart efkes sneller slaan. Zou Dude ook zo’n volbloed zijn die met mij door de vallei ging scheuren ? Ik werd dadelijk gerustgesteld, Dude zou het kalmste paard zijn dat ze ter beschikking hadden. Hij zou compleet het tegenovergestelde zijn van zijn vader … Let’s hope !

Iedereen werd in groepen verdeeld, naargelang zijn of haar ervaringsniveau met paardrijden. Wat bleek, ik had een begeleider-ruiter helemaal voor mij alleen. Hilarisch gewoon ! Blijkbaar was ik de enige die nog nooit paardgereden had. De handelingen werden mij in een flits uitgelegd en voor ik het wist - weliswaar met wat onhandig geklauter – zat ik goed en wel boven op Dude ! Ik kan je vertellen, op dat moment zou ik nog liever gebunjeejumped hebben, zo zenuwachtig was ik. Maar Evelyne, mijn begeleidster stelde mij op mijn gemak en ik kon Dude wonder boven wonder met de 2 minuten eerder aangeleerde instructies in gang krijgen. Is het zó simpel, paardrijden ? In het kielzog, of moet ik zeggen, in het stapspoor, van Donut, het paard van mijn begeleidster ‘schreed’ ik door bergen en valleien. Ik voelde mij een echte amazone …. hahahaha. Gelukkig nam Evelyne ondertussen foto’s van mij en de omgeving want ik moest de teugels stevig in handen nemen had men mij gezegd. Anders had waarschijnlijk niemand in mijn dichte omgeving ooit geloofd dat ik in Nieuw-Zeeland op een paard zou gezeten hebben. Nu verschiet ge, hé, Annelieske …

Maar allez, alles is heel goed verlopen en ik ben er goed vanaf gekomen, letterlijk iets minder want het zag er allesbehalve galant uit hoe ik van bovenop dat paard afgeraakte. Gelukkig kwam er op tijd hulp toegesneld om mij een handje en een voetje te helpen. Zéker voor herhaling vatbaar … met een even kalm paard als Dude…. “Dude, you made my day !”

Dat was mijn voormiddagje dus. Namiddag lekker rustig doorgebracht in Queenstown, winkeltjes gedaan en van de zon geproefd op een terrasje, met een glaasje Nieuwzeelandse chardonnay. ’t Leven kan zo mooi zijn.

Morgen vertrekken we uit Queenstown, richting Te Anau. Maar voordien, in de voormiddag, eerst nog een buitenactiviteit, met de nadruk op “activiteit”. Daarover later meer dus hé. Nog altijd geen internet ook, dus deze blogdag is ook in vertraging. Internet in motels is rampzalig …