Laatste dagje op het Noordereiland. Om kwart voor drie brengt de ferry ons van Wellington naar Picton, op het Zuidereiland. Nog wel even de tijd dus om de hoofdstad van Nieuw-Zeeland alle eer aan te doen. Het is zaterdagmorgen 9 uur. Ik heb net een koninklijk ontbijt gehad in het hotel en ben er helemaal klaar voor om de stad in te duiken. Ik ga namelijk een voormiddagje shoppen ! Probleem, mijn koffer is reeds van in ’t begin te klein. Allez, ’t is te zeggen, ik heb weeral teveel kleren meegenomen van thuis. En dat is iedere keer hetzelfde liedje hé, als ik op vakantie ga. Wat doe ik dan, een handbagagekoffertje bijkopen. Met als gevolg dat mijn zolder al vol staat met ik denk al zo’n tien handbagagekoffertjes. Dus als één van jullie ooit een koffertje nodig heeft, je weet waar ze te vinden … hahaha …

Wellington is een heel aangename stad om in rond te kuieren. Mooie brede lanen zoals Lambton Quay en Featherston Street, met hele mooie winkels, en Cuba Street waar je geen honger zult lijden. Het ene eethuis naast het andere. En dat merk ik al. Mijn ruim op overschot gepaste jeans blijkt nu ‘ineens’ te spannen. Ik zal bij mezelf ook met overgewicht het vliegtuig opmoeten vrees ik. Maar goed, diëten doen we na de vakantie … Eerst nog wat genieten !

In de loop van de voormiddag is het wel beginnen regenen. Niet lang, maar ja, ik ben dat niet meer gewoon hé. Zit al meer dan twee weken in een aangenaam zonnetje en een regenbui dat hoort daar niet bij. Goed, toch hier en daar iets gevonden om in het handbagagekoffertje te steken. Nieuwzeelandse mode is nu niet bepaald hét van hét, maar als je goed zoekt dan vind je toch wel iets hoor.

Wat ik gisteren ook nog vergeten te schrijven was, is dat ik ook samen met Nancy en Rihanne, twee hélé grote Lord of the Ringsfans, de hele toer van de stad gedaan heb, op zoek naar de originele kostumes van Lord of the Rings. Die staan her en der verspreid over de stad in hotels. Hele wandeling hoor ! En zeggen dat ik zelf nog geen enkele film van Lord of the Rings of Hobbits gezien heb. Ik zal daar eens werk moeten van maken. Na het vierde kostuum hield ik het voor bekeken en heb de meisjes volledig in hun fantasiewereld laten opgaan. Ik koos een heel gezellig terrasje aan de haven, in het zonnetje, met een fris glaasje witte wijn …

Om half drie checken we in voor de ferry en het wordt terug een mooie reis. Het uitvaren van de haven zelf is al een mooi schouwspel. Je ziet de grote cruiseschepen steeds kleiner worden en de mensen op de promenade veranderen in kleine mensjes. En dan de volle zee op, richting Marlborough Sounds. Dat is een gebied met heel veel inhammen, een beetje zoals de Noorse fjorden, maar dan 1000 X mooier. Ik heb geprobeerd van een paar foto’s op de site te zetten, maar je kan hiermee nooit vertellen wat je écht ziet. Dat is zo overweldigend mooi dat ik daarvoor geen woorden heb. Let niet te fel op de horizon want die staat niet altijd mooi recht. Er was wel zon, maar ook veel wind op de boot, vandaar dat mijn fototoestel niet stil te houden was. Ook mijn nieuwe zonnebril moest eraan geloven. Bij een forse windvlaag vloog die gewoon van mijn hoofd, overboord !

Iets voor zes uur leggen we aan in Picton, het haventje in het noorden van het Zuidereiland. We moeten nu nog zo’n twee uur met de bus tot in Nelson. Het gebied dat we doorrijden, Marlborough, is een heel bekende wijnstreek. Hier wordt het grootste deel van Nieuwzeelands witte wijn gemaakt. Chardonnay en Sauvignon. Kilometers in ’t rond zie je niets anders dan druivenstokken, heel symmetrisch en heel groen. Klaar dus om vanavond de plaatselijke wijn te proeven bij ’t eten.

Om half negen arriveren we in het motel. Koffers afzetten, en direct gaan eten in de plaatselijke bar “Smugglers”. Héérlijk gegeten alweer. Maar zo is het ook direct laat geworden. Gauw dit blogje nog geschreven en dan onder de lakens. Het is ondertussen kwart over 11 ’s avonds geworden. Morgen om kwart voor 7 eruit. Daarom : Slaapwel iedereen.